gmach Thomas More

Thomas More (1478–1535) był adwokatem, profesorem prawa i sędzią. W Anglii za panowania Henryka VIII zrobił błyskotliwą karierę polityczną, w której doszedł do najwyższego urzędu królestwa – lorda kanclerza. Sir Thomas More nie aprobował dążenia króla do uzyskania unieważnienia małżeństwa oraz będącej tego następstwem schizmy z Rzymem. Nigdy nie wyrzekł się swoich przekonań i ostatecznie został skazany za zdradę i ścięty. Był bliskim przyjacielem Erazma z Rotterdamu. Znany jest potomności jako filozof i eseista polityczny, choć był także historykiem, tłumaczem i poetą. Był autorem licznych dzieł, uczonym i filantropem, potępiał tyranię i niesprawiedliwość wobec najuboższych, był głęboko zaangażowany w odnowę charakteryzującą renesansowy humanizm, którego stał się jednym z najznamienitszych przedstawicieli.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej pragnie uczcić wielkiego europejskiego humanistę, składając hołd jego prawości oraz sile przekonań, z jaką sprzeciwiał się wszelkim naruszeniom swobód.

Gmach Thomas More stanowił drugi etap rozbudowy Pałacu i został zainaugurowany w 1993 r. Gmach ten zawiera cztery wewnętrzne dziedzińce i stanowi przedłużenie gmachu Erasmus od strony zachodniej, powielając jego elementy architektoniczne. Fasadę od strony holu wejściowego zdobi obszerna przeszklona pozioma struktura o wygiętym kształcie, stanowiąca łącznik między gmachami Erasmus i Temida. Budynek ma modułową strukturę o konstrukcji mieszanej, łączącej beton i stal. Elewacja gmachu wykonana została z granitu uzupełnionego przeszkloną konstrukcją aluminiową.

Obecnie w gmachu tym urzędują sędziowie oraz sekretariat Sądu. Mieszczą się w nim także dwie dale rozpraw, niebieska i zielona, a także sala konferencyjna.